Monday 28 September 2009

สวัสดีลอนดอน







ขอแนะนำตัวก่อนหรือกัน
ดิฉันชื่อ แชมเปญค่ะ ไม่ใช่ไวน์ นะค่ะ แชมเปญ ที่เป็นเครื่องดื่มนั้นแหละค่ะ กรุณาอย่าได้ถามนะค่ะว่า
ชื่อนี้ดิฉันได้แต่ใดมา เพราะถ้าคุณถามดิฉันก็ไม่ตอบค่ะ เป็นคนไทยค่ะ ไทยแท้ด้วย แต่เวลาไปเดินช็อปปิ้งแถวประตูน้ำ คนไทยส่วนใหญ่ชอบคิดว่าดิฉันเป็นชาวต่างชาติอยู่เรื่อยเลย อาจจะเป็นเพราะว่าเราน่าแปลก หรืออาจจะเหมือนมนุษย์ต่างดาวก็ได้
ดิฉันชอบการท่องเที่ยวค่ะ เที่ยวที่ว่าไม่ใช่เที่ยวตามผับ ตามบาร์นะค่ะ อย่างนั้นดิฉันไม่ชอบ

สมัยเรียนมัธยมชอบถูกเพื่อนๆล้อ และเรียกดิฉันว่า อีดำ ขี้เหล่บ้าง อะไรบ้างตามแต่นังเพื่อนมันจะสรรหากันมาเรียกค่ะ
ดิฉันไม่ใช่คนสวยค่ะ แต่เป็นคนมั่น มั่นในที่นี่ไม่ใช่มั่นหน้านะค่ะ แต่มั่นใจซะมากกว่า จะทำอะไรแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุด ในชีวิตเคยโดนดูถูกมาหลายครั้งหลายครา เคยโกรธนะค่ะ แต่ไม่เคยเเสดงอัปกริยาออกมาว่าโกรธให้ใครเห็น เคยน้อยเนื้อต่ำใจมาหลายครั้ง ว่าทำไมโลกช่างไม่ยุติธรรม แต่ก็ช่างเถอะขออโหสิ หรือกัน


Photobucket

การเขียนบล็อคคืองานอดิเรกของดิฉันช่วงนี้ค่ะ เนื่องจาก ณ ขณะนี้ การเขียนภาษาไทยของดิฉันนั้นแย่ลงไปมาก ผิดจากสมัยเรียนอยู่ที่เมืองไทย ซึ่งวิชาภาษาไทยของดิฉันนั้นไม่เป็นที่สองรองใครในสายชั้นก็ว่าได้ ตอนนี้หรอคืนคุณครู หรือเข้าคู ไปหมดแล้วก็ไม่รู้

เหตุผลที่ทำบล็อคนี้ขึ้นมาเนื่องจากอยากจะนำประสปการณ์ มาแชร์กับเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ บนโลกไซเบอร์ ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครไม่อยากอ่านก็ไม่ต้องอ่านนะค่ะเพราะว่าดิฉันไม่ได้บังคับ เเล้วแต่ความสมัครใจของคุณเอง
ตอนนี้อยู่ลอนดอนค่ะ หนึ่งปีแล้ว ไม่เคยแม้แต่ที่จะได้คิดหรือวาดฝันมาก่อนเลยว่าจะได้มา พำนักพักพิงอยู่ผืนดินเเห่งนี้ ลอนดอนเป็นเมืองใหญ่ค่ะ วุ่นวายมาก มีประชากรหลายเชื้อชาติจากทั่วทุกมุมโลก ต่างมุ่งเข้ามาเเสวงหาโชคกันที่เมืองแห่งนี้ เฉพาะในเมืองลอนดอนว่ากันว่ามีภาษาที่ใช้พูดกันมากกว่าสองร้อยภาษาเลยทีเดียว
คนที่นี่ก็แปลกนะค่ะ ไม่มีใครค่อยที่จะยิ้มใส่ให้กันซักเท่าไหร่ ซึ่งต่างจากบ้านเราเป็นอย่าง เวลาออกไปไหนมาไหน ถึงไม่รู้จักกันเราก็ยังยิ้มให้กัน 




ด้วยเหตุนี้จึงทำเราต้องปรับตัวเองให้เข้ากับสังคมของที่นี่ จากแต่ก่อนตอนสมัยเรียนเราเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะพอตัว  ตั้งแต่ย้ายมาอยู่นี่จะหาเพื่อนซักคนนั้น เป็นสิ่งที่อยากมาก เวลาส่วนใหญ่ของดิฉันจึงหมดไปกับการทำงานซะมากกว่า  กับการที่ว่าเราไม่ใช่ลูกคุณหนู หรือลูกเศรษฐีจึงทำให้เราเรียนรู้ที่จะต้องสู้ด้วยตัวเอง
ต้องหาด้วยตัวเอง ถ้าเกิดเราอยากจะได้อะไรซักอย่าง ซึ่งมันก็ช่างสอดคล้องกับสังคมในลอนดอนเป็นอย่างมาก  ซึ่งเป็นสังคมที่จะต้องขยันแข่งขันกัน เนื่องจากค่าครองชีพ มันช่างสูงนัก 








งานอดิเรกของดิฉันคือการวาดภาพ เขียนบล็๋อค  ดูหนัง ฟังเพลงค่ะ เพราะมันทำให้ดิฉันรู้สึกเพลิดเพลินดี


ถ้าหากว่าท่านใดก็ตามที่ได้หลงเข้ามาอ่านบล็อกนี้เเล้ว จะช่วยแสดงความคิดเห็นก็ไม่ว่ากันนะค่ะ ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่ทุกคน  ขอบคุณค่ะ


                                                                                                               

No comments:

Post a Comment